Ik zat ontspannend, wat zappend te kijken naar de tv toen ik bleef hangen op Nederland 3 waar de RVU de Keuringsdienst van waarde uitzendt. Voor iedereen die het niet kent, schande, men gaat hierin opzoek naar hoe ons voedsel in elkaar zit en wat er allemaal wel en niet mee gedaan word, zo dit keer de sperzieboon, ja zelfs hier valt een hele uitzending aan te wijden. Wat blijkt, hoe controleer je of een sperzieboon vers is? Doorn hem bij kop en straat te pakken (zelf te bepalen welke waar zit) en te buigen. Knakt deze? Dan is hij vers. In de meeste gevallen knakt hij dus niet… schande. En dan is er ergens in Nederland een gigantisch veld waar tientallen, niet honderden soorten, let op, ALLEEN sperziebonen gekweekt worden en er wordt dus bijna niet gelet op smaak, maar op kleur, rechtheid, lengte, makkelijke oogstbaarheid en andere vooral voor de niet consument belangrijke dingen. EN op knakbaarheid, we worden dus bedot in versheid doordat ze gewoon een soort gaan kweken die langer vers is.
Maarja, onze geliefde boon komt het grootste deel van het jaar nog uit Egypte, waar hele velden alleen voor de Nederlandse markt worden geteeld. En de afdankertjes, dus die wij verwende Hollanders niet blieven? Die zijn voor Egyptenaren zelf. Maar tegen de tijd dat deze hier in de winkel ligt zouden de Egyptenaren deze dan niet meer willen, ze zijn gewoon niet vers genoeg… Echt waar gaat het heen met ons Nederlanders, perfectie en nog geen kwaliteit, weetje wat kijk het zelf maar eens:
Klik hier om hem te bekijken
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten